Er is een brug van tijdloosheid.
Niet te bereiken met forceren, angst of tijdsdruk.
In deze tijdloosheid is het niet nodig om oplossingen te zoeken, want een oplossing ligt altijd ergens in de tijd.
In tijdloosheid valt niets te behalen, te winnen of te realiseren.

Het is een kort moment van Bewust-Zijn.
Op deze brug leidt de stilte je naar ruimtelijke velden.
Ruimte die leeg lijkt, maar warm en vervullend aanvoelt.
Ruimte zo expansief dat de massiviteit ervan je vervult met alles.

Hier weet je dat tijd slechts een instrument is voor beleving.
Hier voel je dat je de tijd ontstijgt.
Begrenzing bestaat alleen in de tijd.

Je bewandelt de brug van tijdloosheid:
korte momenten van absolute stilte waarin je ruimte toelaat.
Zo breng je ruimte in wat begrensd lijkt.

Er zijn momenten dat het uitzichtloos lijkt,
tot het moment van de complete implosie van de tijd.
Waar je je herinnert dat je waarachtig bent—
eerst in flarden en gestolen momentjes,
later in momenten van volledige aanwezigheid.

Je wilt alleen nog leven in de resonantie van harmonie.
Jouw werkelijkheid reflecteert harmonie.
Je leeft op het ritme van je hart.

 

Van lichaamsbewustzijn naar eenheidsbewustzijn

Bij degenen die een omwenteling maken van lichaamsbewustzijn naar eenheidsbewustzijn functioneert het rationele en lineaire brein niet meer optimaal.

 

Je wilt in je hoofd iets bedenken, vinden of oplossen,
maar wanneer je je iets probeert te herinneren, lijkt het ineens weg te zijn.

 

Woorden die je eerder gebruikte vallen weg.
Bij vlagen is alles onoverzichtelijk en kun je situaties niet meer overzien.
Informatie die niet aansluit neem je niet meer op — het blijft simpelweg niet hangen.

Maak jezelf niet wijs dat de oorzaak hiervan lichamelijk is, want dan geloof je dat jouw lichaamsbewustzijn de baas is. In dit artikel draaien we dit om: je wilt je aansturing wijzigen en gaan leven vanuit je hartchakra. Je wilt het kwantumbrein toelaten en het de functie van kapitein geven.

Welkom op de brug tussen twee werelden, waar je rationele brein zijn aansturing mag loslaten. Waar je een lastige fase ingaat omdat je eerst het oude moet loslaten voordat het kwantumbrein kan worden toegelaten. Een fase waarin je ontdekt dat je controlemechanisme sterker is dan je dacht.

 

 

 

Het portaal tussen twee werelden

De brug van het hartchakra voelt als een portaal tussen twee werelden: met één been in het nieuwe en één in het oude. Een brug tussen tijd en tijdloosheid, waar je stap voor stap kunt overstappen van controle naar vertrouwen.

Als je eenmaal bent aangekomen in je hartchakra en hier regelmatig kunt verblijven, word je gedreven door een kracht die groter is dan je angsten en onzekerheden.

Het is belangrijk te beseffen dat er in eenheidsbewustzijn een innerlijke vervulling ontstaat — een vredig gevoel dat vanuit het elektromagnetisch veld van je hart wordt uitgezonden.
Je hebt niets nodig, en dat is precies wat je uitzendt: je hebt alles.
Waar geen gebrek is, wordt geen gebrek gespiegeld.

Ben je van binnen vervuld en heel, dan volgt een heel en gebalanceerd lichaam.
Dan heb je een vervuld leven waarin het je aan niets ontbreekt.

 

Tijdloosheid in de tijd brengen

Als je jezelf in harmonie brengt vanuit je hartchakra, stroomt tijdloosheid binnen.
Je voelt je rustig en stil vanbinnen — een vorm van toelaten.

 

Wanneer je vanuit lichaamsbewustzijn leeft, wil je eerst tastbaar bewijs. Je wilt een fysiek resultaat, want dit bewustzijn werkt via de vijf zintuigen. Je gelooft in het principe: eerst materie. Je lineaire denken doet iets en verwacht vervolgens een gevolg.

Het kwantumbrein is probleemloos en tijdloos. Het is vloeibaar, stromend, en wil altijd naar je toestromen. Maar wij zijn geprogrammeerd om problemen in het fysieke domein op te lossen. Dus we denken, zoeken, rekenen, puzzelen, analyseren.

Je wilt iets doen, want je wilt iets hebben.
Je wilt sporten, want je wilt een slank lichaam.
Je wilt een nieuwe opdracht, want je wilt geld.
Je wilt je inschrijven op een datingsite, want je wilt een partner.
Je bent extern gericht: je moet dit doen om dat te krijgen.

Er is niets mis met lichaamsbewustzijn —het is een noodzakelijk mechanisme voor overleving. Maar het hoort niet de kapitein van je schip te zijn.

 

 

 

 

Het doel is het omdraaien van je aansturing. De bovenste chakra’s worden leidend: hoger weten, waarheid, liefde en intuïtief brein. Het lichaam volgt. Er is harmonie, helderheid en geen verwarring over rollen of taken.

Wanneer je via je hartchakra voldoende ruimte creëert en in vertrouwen leeft, vibreren de chakra’s samen — ze smelten als het ware samen. Er gaat geen bewustzijn verloren, het breidt zich uit.

Benader problemen neutraal: geen urgentie, geen weerstand, geen zoeken.
In het kwantumbrein bestaat geen probleem; het is heel.
Wanneer je het “probleem” aanvaardt als een gebeurtenis in je leven, laat je een staat van Zijn toe en resoneer je op probleemloosheid. Dan kan het kwantumbewustzijn binnenstromen.

Dit is lastig voor het huidige brein, want je hebt geen controle over de uitkomst.
Het voelt machteloos en passief. Maar jij bent niet degene die het moet oplossen —lineair denken kan alleen tijdelijke oplossingen bedenken.

In kwantum bestaat geen tijd.
Het is tijdloos.

Proberen te begrijpen is een vorm van controle. En onzekerheid ontstaat wanneer je geen grip hebt. Je kunt slechts de resonantie van Zijn toelaten.

 

Ritmisch leven

Hoe meer evenwicht je vindt, hoe meer je verschuift naar het hartchakra. Je leven krijgt ritme: op- en neergaande bewegingen in energie.

In het begin voelt dit onstabiel vergeleken met de lineaire beweging van mannelijke energie.
Je emoties wisselen sneller, je wordt gevoeliger, ups en downs versterken. Het voelt ongemakkelijk.

De stabiliteit van mannelijke energie neemt af. Dit is vooral lastig terwijl je nog een nieuw evenwicht probeert te vinden. Je kunt zelfs denken dat het vroeger makkelijker was — en vanuit controle bekeken was dat misschien zo.

Ritme laat zich niet controleren.
Het vraagt vertrouwen.

Er ontstaat een nieuw evenwicht waarin je meebeweegt met het leven:
soms veel activiteit, soms weinig, zonder zorgen, zonder weerstand.

 

Tijdsprongen maken

Een tijdsprong is een spontane verschuiving voorbij een probleem, zonder worsteling.
Je laat ruimte voor bevrijding, creatieve oplossingen en onverwachte wendingen.
Ze bestaan buiten de tijd. Wanneer je daar lang genoeg kunt verblijven,
laat je een aansturing toe die je verstand overstijgt.

Je gaat tijdsprongetjes maken. In plaats van steeds opnieuw te worstelen,
spring je ineens naar een situatie waarin het probleem opgelost of verdwenen is.
Jouw geprogrammeerde bewustzijn kan bepaalde kwesties niet oplossen.
Maar door overgave, vertrouwen en loslaten laat je mogelijkheden toe die buiten het bereik van je rationele brein liggen.

Tijdsprongen maak je niet met de vijf zintuigen, niet met lineair denken, niet met de drang om te willen oplossen. Je maakt ze door ruimte te houden in je hartchakra, zonder zicht op de uitkomst, in blind vertrouwen.

En ineens ben je “aan de andere kant”.
Weerstand valt weg.
Loslaten kost geen moeite.
Creatieve ingevingen stromen binnen.

Toelaten voelt soms passief of lui, maar dat is het absoluut niet. Je bent geprogrammeerd om te overleven, te duwen, te controleren. Meestal ontstaat pas de drang om je bewustzijn te verruimen wanneer je huidige leven onvervuld begint te voelen.

Als je een innerlijke roep voelt om in harmonie te komen, kun je toewerken naar coherentie tussen de bovenste en onderste chakra’s. Dit opent het hartportaal: een implosie van tijd,
een immense sprong voorwaarts.

Eerst individueel, met kleine sprongen.
Later collectief, in grotere bewustzijnssprongen.
Tijd wordt vloeibaar — ze is al vloeibaar — maar ons huidige bewustzijn laat dit nog niet toe.

We zijn door lineair denken de magie vergeten.

Maar wanneer meer mensen kwantumbewustzijn toelaten, ontstaan wonderen die we ons nu niet kunnen voorstellen. De immense problemen in de wereld zijn niet op het huidige bewustzijnsniveau op te lossen. Wanneer jij jouw kwantumbrein toelaat, verbind je met het collectieve kwantumveld. Wij samen als collectief gaan vanuit een compleet ander bewustzijn de verandering in de wereld teweeg brengen.

 

 

Eenheidsbewustzijn

Ziekte, armoede en gebrek bestaan niet in Volledig-Zijn. We geloven dat nog niet, omdat de wereld vol gebreken lijkt.

Maar we kunnen beginnen met geloven in het wonderbaarlijke en kleine momenten van heelheid toelaten.

Het hartchakra heet niet voor niets een portaal — het kan tijdsprongen maken. De mens is multidimensionaal, maar gelooft nog in het programma van Tijd.

Jij bent tijdloosheid. Jij bent heel. Die resonantie kan je hartchakra uitzenden en het zal je heelheid terug spiegelen.

Het zal de multidimensionaliteit in je DNA wekken —nu nog begrensd door bewustzijn.
Eenheidsbewustzijn stroomt al door de kosmos; jij kunt het toelaten.

Uiteindelijk kun jij jezelf helen. De wonderen komen voort uit je DNA.
Jouw bewustzijn is de bepalende factor —jouw aansturingssysteem.

 

Een persoonlijke reis

Jaren geleden heb ik besloten al mijn prioriteit te geven aan mijn binnenwereld, ik voelde me innerlijk geleid om deze hele overstap van mijn overlevingsmechanisme naar hartbewustzijn persoonlijk te ervaren. Er zat niets anders op dan op de brug van mijn hartchakra mijn tent op te zetten, een periode die eerlijk gezegd eindeloos leek.

De ups en downs waren intens, met flinke schommelingen in mijn vertrouwen.

Elke keer prioriteit blijven geven aan het waarnemen van mijn falen, tekortschieten en onwaardigheid. De stemmetjes in mijn hoofd die kritiek geven en schreeuwen dat de wereld zo niet in elkaar zit.

Het ging totaal niet zoals ik had gedacht, het proces voelde aan alsof ik achteruit ging in plaats van vooruit.  De diepte van dit proces was zo confronterend dat het eerlijk gezegd een stuk veiliger voelde om in de programma`s van mijn ego te blijven. Ik zou niet eens kunnen omschrijven waar de immense drive vandaan kwam om door te gaan, helemaal naar de diepte van mijn leegte en nietigheid.

Kwetsbaarheid en schuldgevoelens trokken me regelmatig mee in een oud programma. De wind bleef trekken aan mijn tent, ik kon niets anders dan blijven voelen en blijven waarnemen te midden van deze persoonlijke storm. Mijn ego wilde alleen maar vluchten, weg uit die tent en van die brug af.

Steeds vaker kon ik mijn complete on-volledigheid voelen en durfde er bij te blijven.

Diep in mijn wezen voelde ik een oerkracht die weigerde te vertrekken van die brug, maar zich tegelijk niet opdrong, die onmogelijk van mijn ego kon komen. Alle visies en meningen van anderen vlogen weg op de wind. Tijdsdruk, verlangens of verwachtingen werden omarmt door een heel sereen gevoel. Zo zacht, zo niet dwingend.

Tot een compleet moment van stilte.

Een liefde zo vloeibaar dat ze stroomde in alle obstakels en vervormingen. Een moment van heelheid, een bad van tijdloosheid. Misschien was het 30 seconde of 30 minuten, ik ontsteeg de tijd en werd tijdloos. Hoger bewustzijn stroomde naar binnen en nam de lagere frequenties in zich op, ze werden één.

Die leegte diep in mezelf was niet wie ik ben, maar ik kies er elke keer wel voor om te denken dat ik dat ben. Alles wat ik dacht te weten, alles wat ik had geleerd of wilde realiseren voelden zo betekenisloos, slechts programmering. Ik moest kiezen de controle los te laten, ik zou alleen vanuit dit expansieve eenheidsbewustzijn dit intense gevoel van onvolledigheid gaan oplossen.

Ik voelde vertrouwen, als een vonkje wat me motiveerde door te gaan. Stap voor stap neemt mijn vertrouwen toe, wat soms soepel gaat en soms intens moeilijk is. De tijdsprongen worden frequenter, zo liet ik ineens een schuldgevoel los, waar ik niet vanaf leek te komen. Ineens was er ruimte, ik zou je niet kunnen zeggen wat hiervan exact de oorzaak was, het doet er achteraf ook niet meer toe.

Zo ben ik twee jaar geleden begonnen met het ontwikkelen van een programma, de innerlijke leiding bleef me duwtjes geven het te gaan neerzetten. Ik had geen idee wat het zou worden, slechts elke keer een stapje vooruit. Het voelde als blind proberen een schilderij te maken en geen idee hebben of je überhaupt nog verf op het doek aanbrengt of alles op de grond gooit.

Ik heb momenten gehad dat ik dacht compleet de weg kwijt te zijn, toch was ik niet bereid dit onlogische pad te verlaten. Het heeft een immens vertrouwen gevraagd om door te blijven gaan, zonder enig concreet plan.

En ineens was daar een sprong, een golf van inzicht waarin ik toe liet dat mijn hoger weten de aansturing overnam. Ik ben precies waar ik moet zijn en doe exact wat ik hoor te doen, het geeft veel rust als je het kunt toestaan. De uitkomst is nog niet compleet, de vraag is of dat überhaupt ooit compleet gaat zijn. De bewustzijnsgroei is zo expansief, wie weet waar ik uiteindelijk uitkom. Ik heb geen twijfels meer over het pad, ik zet blind de ene been voor de andere, om elke keer weer vaste grond onder mijn voeten te ontdekken.

We staan als mensheid pas aan het begin van deze reis, het is onmogelijk te bedenken waar wij nog gaan uitkomen. Het zal vast wonderbaarlijk zijn!

Ik hoop dat ook jij bereid bent je tent naast de mijne op te zetten, op de brug van je hartchakra.

Ook jij bent in staat sprongen in de tijd te maken.